|
สภาพทั่วไปและข้อมูลพื้นฐานของหมู่บ้าน
หมู่ที่ ๑ บ้านแอแจะ ตำบลผดุงมาตร อำเภอจะแนะ จังหวัดนราธิวาส
ประวัติหมู่บ้าน
ประวัติความเป็นมาของหมู่บ้าน แต่เดิมเป็นหมู่บ้านของอำเภอจะแนะ ในอดีตได้มีนักปราชญ์ (เผยแผ่ศาสนา) จากจังหวัดอาเจะห์ ประเทศอินโดนีเซีย เข้ามาทำการค้าขายพร้อมกับเผยแผ่ศาสนาอิสลามแต่เดิมชาวบ้านเรียกชื่อหมู่บ้านว่า “ อาเจะห์ ” (ซึ่งมาจากชื่อสถานที่นักปราชญ์คนดังกล่าวอยู่) ต่อมาชาวบ้านได้เรียกชื่อหมู่บ้านจาก อาเจะห์ เป็นคำว่า “ แอแจ๊ะ ” จนในปัจจุบัน หมู่บ้านนี้ตั้งมาได้ ๑๐๐ กว่าปีแล้วซึ่งศพของนักปราชญ์ผู้นี้ยังฝังอยู่ข้างมัสยิดในปัจจุบัน
๑. ที่ตั้งและอาณาเขต
บ้านแอแจะ หมู่ที่ ๑ ตำบลผดุงมาตร อำเภอจะแนะ จังหวัดนราธิวาส อยู่ห่างจากที่ว่าการอำเภอจะแนะ ๘ กิโลเมตร มีพื้นที่ทั้งหมดประมาณ ๒,๓๙๕ ไร่ และมีอาณาเขตติดต่อ ดังนี้
ทิศเหนือจรดบ้านบือจะ ตำบลผดุงมาตร อำเภอจะแนะ จังหวัดนราธิวาส
ทิศใต้จรดบ้านยะออ ตำบลจะแนะ อำเภอจะแนะ จังหวัดนราธิวาส
ทิศตะวันออกจรดบ้านบือจะ ตำบลผดุงมาตร อำเภอจะแนะ จังหวัดนราธิวาส
ทิศตะวันตกจรดบ้านดุซงญอ ตำบลดุซงญอ อำเภอจะแนะ จังหวัดนราธิวาส
๒. ลักษณะภูมิประเทศ
ลักษณะภูมิประเทศรอบหมู่บ้าน เป็นที่ราบเนินเขา ลาดเอียงจากทิศตะวันออก -ทิศตะวันตก จากเขาเมาะสาวะบีแง, เขาบูเกะตาแลจอง
ลักษณะผิวดิน เป็นดินร่วนปนทราย
ลักษณะพืชพันธุ์ไม้ ส่วนใหญ่ประมาณ ๗๐% ของพื้นที่ เป็นไม้ยืนต้นจำพวกไม้เนื้ออ่อน เช่น ยางพารา และหมาก ที่เหลือเป็นพืชเศรษฐกิจ เช่น ลองกอง มังคุด เงาะ และทุเรียน
แหล่งน้ำที่สำคัญ คือ คลองแตแร
๓. สภาพภูมิอากาศ
- ลักษณะภูมิอากาศคลอดทั้งปีมี ๒ ฤดูกาล สภาพอากาศเป็นแบบร้อนชื้น
- ช่วงเวลาของฤดูฝน ๗ เดือน ฝนตก จะเริ่มตั้งแต่เดือน ต.ค. ตกหนักเดือน พ.ย.ถึง ม.ค. องศา - อุณหภูมิเฉลี่ยประมาณ ๒๗ -
๔. สภาพทางสังคม
ประชากร จำนวนทั้งสิ้น ๔๒๐ คน ชาย ๒๑๖ คน หญิง ๒๐๔ คน
จำนวนครัวเรือน ๑๐๑ ครอบครัว
ประชากรจะตั้งถิ่นฐาน โดยอยู่รวมกันเป็นกลุ่มบ้าน ซึ่งตั้งอยู่ริมถนนสายต่าง ๆ ภายในหมู่บ้าน ลักษณะครอบครัวจะอยู่รวมกับพ่อ แม่ ลูก หลาน และจะปลูกเรือนอยู่รวมกันตามสวนหรือในเขตบริเวณรั้วเดียวกัลักษณะอาคารบ้านเรือน ส่วนใหญ่เป็นบ้านอิฐชั้นเดียว และบ้านครึ่งอิฐ
ครึ่งไม้
สภาพทั่วไปและข้อมูลพื้นฐานของหมู่บ้าน
หมู่ที่ ๒ บ้านบือจะ ตำบลผดุงมาตร อำเภอจะแนะ จังหวัดนราธิวาส
1. ประวัติของหมู่บ้าน
ประวัติความเป็นมาของหมู่บ้าน เมื่อปี ๒๕๓๒ ตำบลผดุงมาตร เป็นส่วนหนึ่งของ
ตำบลดุซงญอ เมื่อเดือนสิงหาคม ๒๕๓๒ ได้แยกเป็น ตำบลผดุงมาตร ส่วนของหมู่บ้านบือจะ แยกเป็นบ้านบือจะ หมู่ที่ ๒ ของ ตำบลผดุงมาตร สมัยก่อนบ้านบือจะ เป็นที่พักอาศัยของโขลงช้างจำนวนมาก เนื่องจากพื้นที่มีความอุดมสมบูรณ์ จึงมีคนมาพักอาศัย แต่เดิม มีบ้าน ๕ หลังคาเรือน และ ตั้งชื่อหมู่บ้านว่า “ บือจะ ” (มีความว่า กับดักช้า ) เป็นชื่อของหมู่บ้าน และมีการตั้งโต๊ะอิหม่าม คนแรก คือ นายยูโซ๊ะ ยูโซ๊ะ จนถึงโต๊ะอิหม่ามคนปัจจุบัน คือ นายยูโซะฟ์ เจ๊ะเอาะ
๑. ที่ตั้งและอาณาเขต
บ้านบือจะ พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ราบเนินเขา มีระดับความสูงจากน้ำทะเลประมาณ ๗๐๐ ฟุต มีพื้นที่ทั้งหมดประมาณ ๒,๔๙๓ ไร่ และมีอาณาเขตติดต่อ ดังนี้
ทิศเหนือจรดบ้านดุซงญอ ตำบลดุซงญอ
ทิศใต้จรดบ้านไอร์ปีแซ ตำบลผดุงมาตร
ทิศตะวันออกจรดบ้านบองอ ตำบลบองอ
ทิศตะวันตกจรดบ้านแอแจ๊ะ ตำบลผดุงมาตร
๒. ลักษณะภูมิประเทศ
ลักษณะภูมิประเทศรอบหมู่บ้าน เป็นที่ราบเนินเขา ลาดเอียงจากทิศตะวันออก-ทิศตะวันตก จากเขาเมาะสาวะบีแง, เขาบูเกะตาแลจอง
ลักษณะผิวดิน เป็นดินร่วนปนทราย
ลักษณะพืชพันธุ์ไม้ ส่วนใหญ่ประมาณ ๗๐% ของพื้นที่ เป็นไม้ยืนต้นจำพวกไม้เนื้ออ่อน เช่น ยางพารา และหมาก ที่เหลือเป็นพืชเศรษฐกิจ เช่น ลองกอง มังคุด เงาะ และทุเรียน แหล่งน้ำที่สำคัญ คือ คลองบองอ
๓. ภาพภูมิอากาศ
- ลักษณะภูมิอากาศคลอดทั้งปีมี ๒ ฤดูกาล สภาพอากาศเป็นแบบร้อนชื้น
- ช่วงเวลาของฤดูฝน ๗ เดือน ฝนตก จะเริ่มตั้งแต่เดือนต.ค ตกหนักเดือนพ.ย.ถึง ม.ค.
- อุณหภูมิเฉลี่ยประมาณ ๒๗ องศาเซลเซียส
๔. สภาพทางสังคม
๔.๑ ประชากร จำนวนทั้งสิ้น ๖๕๕ คน ชาย ๓๗๒ คน หญิง ๒๘๓ คน
๔.๒ จำนวนครัวเรือน ๑๕๙ ครอบครัว
ประชากรจะตั้งถิ่นฐาน โดยอยู่รวมกันเป็นกลุ่มบ้าน ซึ่งตั้งอยู่ริมถนนสายต่าง ๆ ภายในหมู่บ้าน ลักษณะครอบครัวจะอยู่รวมกับพ่อ แม่ ลูก หลาน และจะปลูกเรือนอยู่รวมกันตามสวนหรือในเขตบริเวณรั้วเดียวกันลักษณะอาคารบ้านเรือน ส่วนใหญ่เป็นบ้านอิฐชั้นเดียว และบ้านครึ่งอิฐ
ครึ่งไม้
สภาพทั่วไปและข้อมูลพื้นฐานของหมู่บ้าน
หมู่ที่ 3 บ้านริแง อำเภอจะแนะ จังหวัดนราธิวาส
ประวัติหมู่บ้าน
เมื่อประมาณ ๒๐๐ ปี เจ้าเมืองระแงะ เป็นคนที่ชอบปลามาก และในพื้นที่ บ้านริแง ในอดีตเป็นทุ่งนาขนาดใหญ่ มีน้ำหรือหนองน้ำ ซึ่งเป็นแหล่งที่พักอาศัยของปลาเป็นจำนวนมาก เจ้าเมือง ระแงะ ได้เดินทางด้วยช้าง ๙ เชือก มาหาปลาที่บึง แบแร ซึ่งในอดีตชาวบ้านเรียกกัน จากการสอบถาม
บึงที่กล่าวไว้ ในปัจจุบัน อยู่บริเวณหน้าโรงเรียนบ้านริแง นั้นเอง เมื่อครั้งที่เจ้าเมืองฯ ได้หาปลาเสร็จ
ก็เดินทางมาถึงบริเวณกลางหมู่บ้านในปัจจุบัน (ไม่ทราบที่แน่ชัด) ช้างที่ทรงนั่งมาด้วย เกิดไม่ยอมเดินและสะบัดไปมา ซึ่งในสมัยอดีตภาษาท้องถิ่น เรียกว่า “แรแง” และชาวบ้านได้พูดผิดไปเป็น “ริแง”
ไม่มีความหมายในภาษามาลายู
๑. ที่ตั้งและอาณาเขต
บ้านริแง หมู่ ๓ เป็น ๑ ใน ๖ หมู่บ้านของตำบลผดุงมาตร เป็นหมู่บ้านที่ตั้งอยู่กึ่งกลางของตำบลผดุงมาตร ห่างจากอำเภอจะแนะประมาณ ๑๕ กม. ห่างจาก จังหวัดนราธิวาส ประมาณ ๔๐ กม. มีเนื้อที่ประมาณ ๒,๖๒๑ ไร่
ทิศเหนือจรดบ้านไอร์ปีแซ ตำบลผดุงมาตร
ทิศใต้จรดบ้านลูโบ๊ะ ตำบลผดุงมาตร
ทิศตะวันออกจรดบ้านบองอ ตำบลบองอ
ทิศตะวันตกจรดบ้านยารอ ตำบลจะแนะ
๓. ลักษณะภูมิประเทศ
เป็นที่ราบลุ่มเชิงเขา มีเขาเมาะสาวะบีแง , เขาบูเกะตาแลจอง เนินเขาทอดยาวจาก
ทิศเหนือ ถึงทิศใต้ ลักษณะผิวดิน เป็นดินร่วนปนทราย ลักษณะพืชพันธุ์ไม้ ส่วนใหญ่ประมาณ 70% ของพื้นที่ เป็นไม้ยืนต้นจำพวกไม้เนื้ออ่อน เช่น ยางพารา และหมาก ที่เหลือเป็นพืชเศรษฐกิจ เช่น ลองกอง มังคุด เงาะ และทุเรียน
๔. สภาพภูมิอากาศ
ลักษณะภูมิอากาศ มีอากาศชื้นและฝนตกตลอดทั้งปี แบ่งออกเป็น ๒ ฤดู คือ
ฤดูร้อน ช่วงระยะเวลาตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ – เดือนมิถุนายน
ฤดูฝน ช่วงระยะเวลาตั้งแต่เดือนกรกฎาคม – มกราคมปีถัดไป
๕. สภาพทางสังคม
๔.๑ ประชากร จำนวนทั้งสิ้น ๔๗๓ คน เป็นชาย ๒๓๒ คน หญิง ๒๔๑ คน
๔.๒ จำนวนครัวเรือน ๑๒๘ ครอบครัว
ที่มา : พัฒนาชุมชนที่ทำการปกครองอำเภอจะแนะ,บัณฑิตกองทุนหมู่บ้านและชุมชนเมืองแห่งชาติ,ผู้นำชุมชน,ผู้นำศาสนา,ผู้ท้องถิ่น.ปรับปรุง ๒๕๖๐
| 
